| Басты бет » Лебіздер » Лебіздер |
« - Жарқын – келген бетте өзінің өнердегі орнын дұрыс пайымдай білген, өнердегі позициясын мұқияттап алған азамат. Ол орындаушыдық өнерімен қатар, сол студенттік жылдары –ақ фольклорлық кабинеттен шықпай, зерттеушілік жұмыстарға бет бұрды. Жарғақ құлағы жастыққа тимей, көне күйлер мен әндерді үйреніп, насихаттап жүретін. Отырса да, тұрса да айттатыны күй – тағдыры, күй тарихы, өнер мәртебесі. Домбыраның екі ішегін бірнеше ішекке жеткізген – осы Жарқын. Ішек таппаса, домбыра үнсіз қалмас үшін өз ішегін де тағып бергісі келіп тұрады. Әміре Қашаубаевтың 1925 жылы Мәскеуде Луначарскийдің шақыруымен ән салғандағы, ұрпағына жетпей қалған үнін естіртті. Қазақ әуезінің пірі Нұрғиса туралы Дариға Тілендікелінімен бірге кітап жазды. Бұл – қазақтың руханиятына қосылған үлес емей немене?!» «Алматы ақшамы» газеті, 2007 жыл, 12 маусым | |
| 529 рет оқылды |
